Gekaapte seksualiteit

Het is allang niet meer te ontkennen. Sinds een jaar of 20 is er in de Westerse wereld een explosieve toename van kinderen met de aandoening ADHD. Tegelijkertijd zien we in dezelfde Westerse maatschappijen een zeer sterke toename van jongvolwassen die zich niet met hun eigen geslacht (gender) kunnen identificeren. Zij noemen zich trans-gender. Of zelfs a-seksueel. Wat wil zeggen dat er totaal geen seksuele verlangens zijn naar welke sekse dan ook.

Wat ADHD, transgenderisme en a-seksualiteit met elkaar te maken hebben wil ik in dit artikel uitleggen.

Om te beginnen met ADHD, wat staat voor Attention Deficit Hyperactivity Disorder (Aandachtstekortstoornis met hyperactiviteit). Ik wil niet echt bemoeien met de discussie of deze aandoening in het leven is geroepen door medicijn fabrikanten. Wat ik wel kan doen is doorgeven welke medicijnen vaak heel jonge kinderen onder dwang moeten slikken. Voor het vertonen van een bepaald gedrag dat tot 25 jaar geleden normaal was.

Kinderen met de diagnose ADHD krijgen in de pre-puberale fase en soms al in de kleuterjaren medicijnen voorgeschreven. Vroeger alleen bestemd voor mensen met een zware psychische aandoening.

De merknamen van deze medicijnen zijn Ritalin, Medikinet, Concerta, Equasym etcetera. Door verschillende fabrikanten geproduceerd gaat het om de werkzame stof Methylfenidaat (een psychostimulans).

“In Nederland werden in het jaar 2000 voor methylfenidaat 178.000 recepten afgegeven. In 2005 was dat aantal gestegen tot ongeveer 350.000 en in 2010 werd het 980.000 maal voorgeschreven.” (Bron Wikipedia)

Alle conventionele medicijnen hebben bijwerkingen. Een van de vervelende bijwerkingen van Methylfenidaat gebruik is een verlies van libido. De seksuele lusten nemen af en verdwijnen na jarenlang gebruik. Dit is voor een volwassen persoon met een goed ontwikkelde seksualiteit en seksuele identiteit vreselijk om mee te maken. Maar hij of zij kan het verwoorden en kan zich emotioneel uiten.

In het geval van een pre-puberaal kind, met een onvolgroeide seksualiteit, gaat het verlies van libido onopgemerkt. Zo een kind groeit op zonder dat het seksuele gevoelens kan ontwikkelen. Geen seksuele verlangens heeft als jongvolwassene en kan zichzelf hierdoor niet identificeren met zijn of haar eigen geslacht (gender). Noemt zichzelf dan a-seksueel.

Methylfenidaat remt voor een groot deel de heropname van dopamine. Dit (dompamine) is een hormoon en neurotransmitter in het brein waarvan is bewezen dat het iemand hyperactief kan maken. Het is een hormoon dat samen met andere door de hersenen geproduceerde stoffen, met name geluksgevoelens en vitaliteit regelt. Dopamine heeft een tegenhanger genaamd prolactine. En dit is een hormoon dat zorgt voor een gevoel van verzadiging en mentale rust. Bij een man maken de hersenen na de ejaculatie (tijdens seks) een overvloed aan prolactine. Dit is van korte duur. Veel mannen voelen daarom door deze overvloed aan rustgevende prolactine slaapbehoefte.

Wanneer de prolactine spiegel stijgt, daalt dopamine. En andersom. Een nadeel van door medicijnen verlaagde dopamine is dat de prolactine zeer sterk stijgt. Bij vrouwen, die van nature een hoog gehalte prolactine hebben, is dit al problematisch. Bij mannen zorgt een langdurende sterk verhoogde prolactine gehalte in het bloed voor verminderde libido en gynaecomastie (borstvorming).

Conventionele wetenschappers verschillen van mening of inderdaad methylphenidate (en een verlaagde dopaminespiegel) het libido kan verlagen.

Maar zoals altijd met “waarheden” van door de farmaceutische industrie gesponsorde wetenschappers en artsen, moet je zelf veel onderzoek doen om tot de Waarheid te komen.

Feit is dat in het begin van het gebruik van methylphenidate er een verhoogde sex-drive (libido) is. De receptoren (ontvangers) in de hersenen van stoffen als dopamine raken overgeprikkeld in eerste instantie. Na verloop van tijd ontstaat gewenning en daalt het libido. Tot het niet meer aanwezig is. Als daadwerkelijk a-seksuele jongeren van nu in hun kindertijd methylphenidate (ritalin et al) voor de behandeling van ADHD moesten innemen. Dan is er duidelijk een oorzaak voor hun afwezige lustgevoelens.

In veel gevallen word ook het medicijn risperidone (merknaam Risperdal et al) gegeven aan kinderen met ADHD. Dit is een anti-psychotica, een dopamine remmer, ook met hormoon verstorende bijwerkingen. Zoals een extreme verhoging van het hormoon prolactine, sterke gewichtstoename, borstvorming bij puberende jongens en je raadt het al. Permanent verlies van het libido na jarenlang gebruik. Wat psychologisch tot verwarring en een gender identiteit crisis kan leiden.

Verschillende onderzoeken wijzen naar een verband tussen ritalin (et al), risperdal (et al) en een ernstig verstoorde hormoonhuishouding. Ook is het bekend onder conventionele wetenschappers dat er een link is tussen het op jonge leeftijd hebben van ADHD, en een gender identiteit crisis.

Maar omdat de main stream media en de medische wereld dit soort informatie niet wereldkundig maken, moet je daarom zelf de vele “dots connecten”. En de alles verlossende waarheid onder vele lagen van leugens en onwaarheden “ontsluieren”. Al word je door andere mensen in de hoek van “super-woke” of conspiracy theoristen gezet.

Ik wil als laatste punt nog een ding meegeven.

Ik leef en ik laat leven. Daarom gun ik een ieder dat hij of zij zich gelukkig voelt in de Aardse realiteit, en in de realiteit verscholen in de realiteit van de werkelijkheid. En belangrijkste dat hij of zij geen last heeft van discriminatie en uitsluiting op basis van seksuele identiteit, afkomst of van het geloof.

Dankjewel voor het lezen…

Voor meer informatie:

The transgender adolescent

ADHD and Gender Identity

Prolactin and dopamine, what is the connection?

Methylphenidate and erictile dysfunction