Er is al sinds jaar en dag een globale discussie over Herstelbetalingen (reparations) voor eeuwen van Trans-Atlantische Slavernij. En dan word één aspect, één cijfer volkomen buiten beschouwing gelaten. Terwijl dit aspect, dit cijfer, het sleutel-argument moet zijn om de hoogte van de financiële herstelbetalingen te bepalen. Ik ga over dit cijfer straks verder.
In Nederland, waar ook de reparations-discussie leeft, kwam het regime van Koning Pinokkio (Mark Rutte) met een typisch Nederlandse oplossing. Een speciale fopspeen-commissie met in bij-rolletjes een oud-profvoetballer en een woordkunstenaar, beide van Surinaamse afkomst, werd opgericht. En zou onderzoeken of er excuses moest worden gemaakt door Nederland. En of er financiële herstelbetalingen moesten volgen voor eeuwen van menselijke leed in voormalige plantagestaten.
Het tragische voor de afstammelingen van ontvoerde en gevangen gehouden Afrikanen uit deze voormalige plantagestaten echter, is dat deze Klaas Vaak commissie heeft geadviseerd dat er wel excuses voor slavernij moet komen. Maar dat er geen juridische grondslag is voor financiële Herstelbetalingen (reparations).
De excuses-eisende Zwarte bevolking in Nederland raakte na de officiële presentatie van het eindrapport van dit Adviescollege op 1 juli 2021 even geagiteerd, met oproepen tot protest. Reageerde enthousiast toen de burgemeester van Amsterdam (oud groenlinks politica Femke Halsema) met droge poppekast ogen in naam van Amsterdam een Groots Excuses aanbood. En men sukkelde daarna zoals zo vaak in dit soort gevallen weer rustig in de gelukzalige slaap van onwetend willen zijn.
Ik deed in die tijd onderzoek naar dit volkomen onbekende Adviescollege, las hun eindrapport en stuurde mijn onderzoeks-resultaat in een email, op 4 juli 2021, via een google-discussie-groep de weide wereld in.
Ziehier de letterlijke email:
“Het Adviescollege Dialooggroep Slavernijverleden bestaat uit de leden:
Drs. D.H. Oudshoorn-Tinga, voorzitter
E. Davids (oud prof-voetballer)
Mr. L.Y. Gonçalves-Ho Kang You
Dr. J.L. Kool-Blokland
G. de Randamie (woord-kunstenaar)
R.R. Severina
Dit adviescollege heeft een aantal adviezen voorgedragen. Een daarvan is een excuus van de regering voor het slavernijverleden.
Een ander advies is zorgwekkend.
Want: “Het adviescollege heeft wel onderzoek laten doen naar herstelbetalingen, maar concludeert dat het daarvoor te lang is geleden en dat hier juridisch geen grondslag voor is”.
Dus met andere woorden: Excuses zonder consequenties?”
Ik ben trouwens geen voorstander van een zo-genaamde excuses voor eeuwen van slavernij en van financiële Herstelbetalingen van Nederland. In A Case for Real Reparations heb ik uitgelegd waarom niet.
Om terug te komen op de hoogte van de herstelbetalingen en de berekening ervan.
Ondanks het nu bestaande feit dat er geen financiële Wiedergutmachung komt, is het voor correcte geschiedschrijving belangrijk om elk facet van de Trans-Atlantische Slavernij te bestuderen.
Dit is wat mij is opgevallen in de decennialange discussie over excuses en de daaraan gekoppelde Herstelbetalingen (reparations). Een zeer belangrijk cijfer word nooit meegenomen in de eindberekening. Want hoeveel tot slaaf gemaakte en gevangen gehouden Afrikanen leefden er ten tijde van de Trans-Atlantische Slavernij in de plantagestaat Suriname?
Nederlandse historici en andere revisionisten van de geschiedenis propageren altijd één voorbepaald aantal mensen die ontvoerd en gevangen genomen uit Afrika naar Nederlands-Guyana (Suriname) werden getransporteerd. Maar al die mannen en vrouwen kregen kinderen. Deze groeiden op en kregen op hun beurt weer kinderen. Generatie na generatie. Gedurende tenminste 250 jaar.
Dus wanneer Nederlandse historici en andere revisionisten van de geschiedenis het aantal door Nederlandse mensenhandelaren ontvoerde en gevangen genomen mensen uit Afrika van ca. 200.000 onderwijzen, dan bied men een kleine feitelijke waarheid aan en houd de verlossende waarheid achter.
Even een paar belangrijke factoren om de (bij benadering) werkelijke aantallen te berekenen:
*Hoeveel kinderen (gemiddeld) kreeg de tot slaafgemaakte vrouw ten tijde van de slavernij in Nederlands-Guyana (Suriname)?
*Wat was de gemiddelde leeftijd van overlijden van de slaafgemaakten in Nederlands-Guyana (Suriname)?
*Hoeveel slaafgemaakten vluchtten jaarlijks weg van de plantages in Nederlands-Guyana (Suriname)?
*Hoeveel ontvoerde en gevangen genomen Afrikanen kwamen naar Nederlands-Guyana (Suriname) via de illegale mensenhandel?
*Verschillende europese naties vochtten eeuwenlang om de economische jackpot aller tijden; De Guyanas (Brits-Frans-en Nederlands Guyana).
*Hoeveel ontvoerde en gevangen gehouden Afrikanen transporteerden de Engelsen, de Fransen, in mindere mate de Spanjaarden en Portugezen, tijdens de meer dan 4 eeuwen Trans-Atlantische Slavernij naar Nederlands-Guyana (Suriname)?
Door intuïtief te redeneren over deze cijfers kan je al heel snel inzien dat het aantal slaafgemaakten in Nederlands-Guyana (Suriname) geboren en het graf in gewerkt, in de eeuwen van Trans-Atlantische slavernij, vele miljoenen moet zijn geweest.
Misschien is dit onwaarschijnlijk hoge aantal slaafgemaakten de voornaamste reden voor Nederland om never nooit, in geen honderd miljard jaar, over te gaan tot het uitbetalen van ook maar één halve cent Herstelbetalingen (reparations). En was de oprichting van een Adviescollege Dialooggroep Slavernijverleden gewoon oud-hollandse zand in de ogen strooien.
Ik sluit af met een voorbeeld van westerse verdeel en heers tactiek, waarin Nederland na meer dan 4 eeuwen beoefening zéér bedreven is.
Op pagina 46 in het rapport/eindverslag van dit Adviescollege:
- Het adviescollege betreurt het dat de dialoog over het slavernijverleden in Suriname en de doorwerking daarvan in het heden geen onderdeel van de aan het adviescollege verstrekte opdracht was. Deze was immers beperkt tot het huidige Koninkrijk. Gelet op de aanzienlijke rol die de Nederlandse trans-Atlantische slavernij heeft gespeeld in de voormalige kolonie Suriname en de actieve rol die de diaspora in Nederland speelt bij zowel het herdenken als verwerken van het slavernijverleden, wordt geadviseerd om Suriname te betrekken bij de uitvoering van dit advies en de totstandkoming van het beleid daartoe.
—Noot: Het Koninkrijk der Nederlanden bestaat uit 4 landen: Nederland, Aruba, Curaçao en Sint Maarten. En de bijzondere gemeenten: Bonaire, Sint Eustatius en Saba—
Dus dit verhaal met andere woorden en heel eenvoudig gezegd: Suriname en Surinamers zijn in het dialoog over het Trans-Atlantische Slavernij verleden en de verwerking ervan door Nederland overboord gegooid.
JERRELISME 