Woordstrijd

Woorden kunnen de meest schadelijke psychologische-terreur wapens zijn op deze planeet. Tegelijkertijd kan je woorden zien als geestverruimende medicijnen. Met woorden kan je iemands zelf-vertrouwen en zelfbeeld beschadigen en de levenslust uit diegene`s lichaam jagen. Maar je kan met een zorgvuldig gekozen aantal woorden ook iemands gemoed troosten en opvrolijken, iemands hart verlichten of hem en haar tot in de zevende hemel brengen. Door bijvoorbeeld een compliment te geven.

Woorden hebben enorm veel kracht. Dat is een realiteit van het mens-zijn.

Daarom is het heel belangrijk hoe je tót je zelf spreekt wanneer je in gesprek bent met jezelf. En is er een juiste manier van spreken tegen anderen. Ook is het net zo belangrijk te weten wat een term of woord die je uitspreekt in essentie betekend.

Denk maar aan de zogenoemde negatieve kracht-term waarmee iemand boosheid of frustratie uit. En die de woorden god en verdomme samenvoegt tot een woord en deze meestal op een agressieve toon uitschreeuwt.

Het is meestal door pure onwetendheid gedreven dat iemand dit woord gebruikt. Laat mij het even kort uitleggen.

Verdommen (enkelvoud verdom) is een verbastering van het oud-nederlandse woord verdoemen (verdoem). Wat feitelijk vervloeken betekent. Dus wanneer je de meest gebruikte en meest gehate krachtterm der Nederlanden in de mond neemt dan moet je je er bewust van zijn dat het een expliciete vraag is aan datgene dat God genoemd word om jouw zelf te verdommen, te verdoemen, te vervloeken.

Elk woord is in potentie krachtig. Dus je kan ervoor kiezen een ander soort kracht-term te gebruiken in momenten van fysieke pijn, frustratie of boosheid. Een positieve kracht-term. Zoals god-help-me. Klinkt en voelt veel positiever en hoef je niet eens streng gelovig voor te zijn.

Dit is wat ik wil zeggen. Het is heel moeilijk een negatieve term of woord uit je “systeem” te verwijderen of te vervangen. Want elk woord dat je kent is aangeleerd, verweven met jouw denken en genormaliseerd. Daarom is het een kwestie van jezelf corrigeren wanneer je een negatieve kracht-term gebruikt. Praktisch bekeken, maak er een dagelijkse gewoonte van. Je hervormt dan iets negatiefs tot iets heel positief.

Het n-woord

Een ander woord dat veel innerlijke vernietiging heeft veroorzaakt en schade aan het zelf-beeld van velen heeft toegebracht is het lelijke woord nikker, nigger in het engels.  Het beruchte n-woord. Door Zwarte jongeren en door velen die de Afro-Amerikaanse cultuur verafgoden verbasterd tot “niggah” en verheerlijkt, met de verklaring dat het een geuzennaam is. Wat zij in onwetendheid niet beseffen is dat het een woord is dat meer dan 400 jaar van racisme en haat projecteert.

De eerste keer dat ik deze term naar mijn hoofd geslingerd kreeg moet ik een jaar of 7 of 8 geweest zijn. Eind jaren zeventig. Ik was in een andere wijk aan het rondfietsen en reed langs een groepje oudere Nederlandse jongens. Schreeuwde plotseling een van die jongens naar mij. Hey nikker!  Ik hoorde ze lachen terwijl ik verder fietste. Geschrokken, omdat hij die woorden heel boos uitriep, maar voelde er verder niets bijzonders bij. Niets bijzonders omdat ik niet wist wat dat woord betekende. Thuisgekomen pakte ik het woordenboek Nederlands uit de boekenkast en zocht onder de letter N naar de betekenis van dat nieuwe vreemde onbekende woord.

Bleek dat het twee betekenissen had. Ten eerste werd het omschreven als een scheldwoord voor mensen van het “Negroïde (Zwarte) ras”. Want volgens Europese rassenleer uit de eind 18e en 19e eeuw zijn er drie hoofd-rassen in de mensheid. Kaukasische, Mongoloïde en Negroïde. Het Nederlandse neger en het Engelse negro zijn etymologisch geworteld in het latijnse woord niger, dat zwart betekent. Negro en negra zijn in de romaanse talen als Spaans en Italiaans aanduidingen voor de kleur zwart. Yo soy negro of yo soy negra  (ik ben Zwart) is voor spaanstalige Zwarte mensen een aanduiding van hun etniciteit.

Nikker had dus als betekenis een scheldwoord voor iemand van het Zwarte ras.

De tweede betekenis van dit woord is de benaming van een “boze geest uit middeleeuwse Europese folklore“.  Blijkt dat in de middeleeuwen, in het bijgelovige Europa, het volksgeloof bestond van een watergeest of beter gezegd waterduivel. Deze boze geest diende vooral als verbaal opvoedmiddel voor kinderen om ervoor te zorgen dat zij geen stoute dingen deden. Met een mooi woord noemt men zulke fantasie-figuren en verhalen “kinderschrik“.

Deze waterduivel had in meerdere landen van Europa een andere naam dat veel op het Nederlandse leek. Dus necker/nekker, nicker/nikker (nederlands), nicor (engels), näkki (fins), nixe (duits), of nøkken (deens). De etymologische wortels van het woord nikker liggen dus in Westeuropa.

Een necker (modern nekker) of nicker (modern nikker) scheen te verblijven in ondiepe plassen water, een poel genaamd. En zo vind je nog in eeuwenoude stadswijken in België en Brabant wijknamen die nekkerspoel heten en straatnamen als Nekkerspoelstraat.

Lees meer over de waterduivel uit Europese folklore hier

Tijdens de Trans-Atlantische Slavenhandel en Slavernij werd het woordje nicker/nikker (nigger in het engels) gelabeld aan de mannen, vrouwen en kinderen die ontvoerd werden uit het Afrikaanse continent en tegen hun wil naar de Amerikas werden gebracht. Dat is een historisch feit.

Het lelijke woord heeft een pijnlijke geschiedenis. Niemand kan dat ontkennen. Het woord is gedoopt in het wraakvolle bloed, het geheiligde zweet en de bittere tranen van vele niet te tellen voorouders die het Lijdenschap van slavernij doorleefden.

De ca. 400 jaar durende periode van de Trans-Atlantsiche Slavenhandel en Slavernij was een pijnlijke onderbreking van de geschiedenis van de Zwarte mens. Nu in het jaar 2020 kan je zeggen dat deze periode in het tijdsbestek van de eeuwigheid niet zo heel erg lang geleden is. Mijn moeder`s grootmoeder was een prépuberaal kind toen de slavernij in Suriname werd afgeschaft en had vele jaren later op zeer hoge leeftijd zovele verhalen te vertellen aan de kinderen, kleinkinderen en achterkleinkinderen.

En dit is wat wij weten. Slavernij is niet het begin van onze geschiedenis, maar het is wel het definiërende deel. Het was een tijdperk waarin een realiteit van verschrikkelijk racisme en globale onrecht werd geschapen dat tot vandaag doorwerkt in het alledaagse leven van Zwarte mensen wereldwijd. Het is een vreselijk pijnlijke onderbreking van Afrikaanse geschiedenis geweest die een bijna totale vernietiging van Afrikaanse culturen heeft veroorzaakt.

Geen slaven

En ik heb het eerder geschreven: Er werden geen slaven gehaald uit Afrika. Het waren mannen, vrouwen en kinderen die in stedelijke en dorps-gemeenschappen leefden. Waarin iedereen een maatschappelijke taak had. Zij werden ontvoerd, tegen hun wil in schepen weggevoerd en gevangen gehouden.

De “slaven” waren huismoeders, tol-heffers, griots, goud -brons-en kopersmeden, ijzersmeden, landbouwers, koningen en koninginnen, hun hof-houding, acteurs en actrices van theaters en straat-artiesten, Meesters in Zielenkunde, marktkooplui en andere handelaren, kruiden-specialisten, griots in opleiding, vissers, professionele worstelaars, professionele Wari spelers (een bordspel dat in Suriname Awari Bangi word genoemd en al in het Oude Egypte als Wari bekend stond)

De “slaven”  waren priesters, priesteressen, observeerders van hemel-lichamen/astronomen (check de documentaire Cosmic Africa), soldaten, geneeskundigen, prinsen en prinsessen, mensen uit de feodale kaste, leraren, professionele rouw-begeleiders, vroedvrouwen, muzikanten, sandalen- en kledingmakers, huizenbouwers, trommel-boodschappers (postbodes), uitbaters van eethuisjes, hout-kunstenaars en meubelmakers, veehouders en instrumenten-makers, kortom; talloze culturen op dit continent eindigden door de Trans-Atlantische Slavenhandel en Slavernij en de gewelddadige kolonisatie totaal ontwricht en vernietigd.

Slavernij was een systeem waarin een mens werd gestript van zijn en haar menselijkheid. Gestript van de eigen Goden, individuele rechten, familie en de eigen geboortenaam. Een systeem waarin onze voorouders volgens de slavenwetgevingen als lastdier werden gezien. En die “lastdieren” werden door de slavenmeesters nikkers genoemd. Een woord uit middeleeuwse Europese folklore, de benaming van een boze geest.

Het is nog maar zo kort geleden dat hele generaties geboren werden en opgroeiden met een door de slavenmeester opgelegde persoonlijke voornaam, zonder achternaam maar allemaal met de roep-naam nikker. Onze voorouders, die ik niet zie als boze geesten, hebben niet voor die naam gekozen. Dat lelijke woord kan daarom alleen al toch geen geuzen-naam zijn?

Woorden hebben enorm veel kracht. Het zijn verbale instrumenten waarmee je een mentale staat van ongemak, ellende en rampspoed kan scheppen of waarmee je een innerlijke rijkdom aan goede gevoelens, vreugde en blijdschap kan maken. Ik blijf het benadrukken.

Na zovele generaties van door racisme en rassenhaat getraumatiseerde Zwarte mannen en vrouwen die geïnternaliseerde haat als een zware last, als een armzalige erfenis, hebben doorgegeven. Is het tijd voor verandering. Ik wil afsluitend aan iedereen die zich identificeert met het woord “niggas” een goed doordacht advies meegeven.

Verhef je zelf

Bedenk een positieve geuzen-naam, welke niet jouw zelf-beeld degradeert en de trots en eer van jouw voorouders naar beneden haalt. Laat de  benaming die alleen maar gevoelens en herinneringen aan hel op aarde reflecteert achter in het verleden. Bedenk een geuzen-naam waar je voorouders trots op zouden zijn, die jouw in mentaal opzicht verheft en een paradijsgevoel schept in jouw denken.