Tijdstrijd

Het leven is als een klok. Die de tijd wegtikt die je nog te leven hebt. Je gaat je steeds meer afvragen, vooral wanneer de voortgang van jaren grijze haren brengen. Als tijd valuta was, wat zou dan de waarde van een mensenleven zijn?

Als je werkt en geld verdient. Zijn dan de spullen die je koopt, de vaste lasten die je elke maand overschrijft naar een andere bankrekening, de leuke en minder leuke uitgaven betaald met uren, dagen, weken en jaren van je leven?

De klok tikt uren weg. En dicteert dat dit moment, dit ogenblik, vanaf nu, in een verleden tijd ligt. Tijd is drieledig, een triniteit van Het verleden, het Heden en de Toekomst. In wezen zijn het herinneringen, de realiteit van zintuigelijke perceptie en vooruitzichten die mensenlevens totaal beheersen.

Kan je daarom de Tijd een goedaardige en tegelijkertijd ontzettend boosaardige Oppergod noemen? Want bepaalt deze niet wiens tijd is gekomen om te worden geboren of te sterven?

Deze Aarde ligt als een Paradijselijke planeet tussen de sterren. Ligt en reist in een oceaan van ruimte. Ruimtereizigers is wat mensen zijn. Zijn we ook zelfs tijdreizigers? De waarheid is persoonlijke realiteit. Persoonlijke herinneringen uit het veranderlijke verleden? In gedachten reis je terug in de tijd wanneer je aan een situatie, gesprek of persoon uit vervlogen tijd denkt.  Toekomstperspectief? In je fantasie reis je vooruit in de tijd elke keer dat je verwachtingen creëert.

Het nu? De realiteit van zintuiglijke perceptie? Zijn het niet 6 zintuigen waarmee iemand de wereld om zich heen waarneemt? Visueel, auditief, smaak, tast, reuk, innerlijk gevoel. Zintuigen om de eigen waarheid te vormen.

Maar is er ook zoiets als een Absolute Waarheid? Is er een alle waarheden overtreffende waarheid? Zou ik deze vraag stellen aan mijn in 2001 CE overleden Grootvader, dan zou hij zeggen;

De Tijd zal ons leren…..