Zij is Groots!

Onze geliefde moeder Aarde

Deze planeet kan niets anders zijn dan een moederlijke vrouw.  Zo denk ik soms. Een geweldig mooie vrouw. Met machtige en voluptueuze heuvels en bergen en heerlijke rondingen. Een lust voor het oog. Weelderige bossen, oerwouden en zoveel verschillende soorten gewassen, planten en bloemen.

Alle soorten verse en sappige fruit-dragende bomen en struiken. In haar schoot, in vruchtbare aarde, liggen allerlei smakelijke gewassen en vitaminerijke groenten verborgen. Zij heeft diepe ravijnen en hemelsbrede woestijnen, kilometers diepe oceanen en zeeën, vele duizenden meren en rivieren. Deze aarde is als een moeder gezegend met een fantastische variatie aan diersoorten en zeven en een half miljard mensen met een grote diversiteit aan haplo-typen en etniciteiten.

Sinds pre-historische tijden word de Aarde gezien als vrouwelijk. Word deze erkend als leven-gevend en als voedster van de mens. Om het simpele gegeven dat uit een zaadje in vruchtbare grond een gewas, een plant, bloem of boom kan groeien. Het zaad ontleent alle voedingsstoffen voor groei aan de aarde.

Eenzelfde gebeurtenis zie je ook wanneer een vrouw word bevrucht. In haar lichaam groeit in de loop van negen maanden een totaal nieuw mens. Het kind in haar maakt een transformatie door van eicel en zaadcel, bijna niets, tot nieuw mensenkind. En kan alleen in gezondheid groeien als het de juiste voeding via het lichaam van de moeder opneemt. Is dat niet een wonder op zich?

En om dit in de oudheid onverklaarbare wonder werd in vele religies en culturen deze planeet daarom als vrouwelijk gezien en vereerd. Zij werd deïficeerd, tot godheid verheven, en symboliseert onder andere vruchtbaarheid, de natuur, creatie, destructie, spirituele volwassenheid, medicijnen, heling en moederschap. Zij, de God met vele namen.

“Zij is de grond waarop je loopt, de lucht die je inademt, de zonnestralen op je huid, zij is in elke druppel water, in elke gedachte, in elk woord uitgesproken, zij is de haren op je hoofd, het hart dat in jouw klopt, de voeten die jouw dragen, de handen waarmee je werkt, zij is het die jouw omarmd in je jonge jaren en jouw kleedt in ouderdom. Tot Haar keer je terug om door Haar weer tot leven te komen”  (affirmatie uit pre-koloniaal West-Afrika)

Dat de aarde gezien werd als een moeder was de norm voor de meeste volkeren op aarde. Zelfs de God waaruit de totale Natuur van alle sterren, planeten en alle aardse leven is voortgebracht werd gezien als vrouwelijk.

Ook belangrijk om te weten is dat in veel niet-westerse filosofische ideeën het lichaam van de vrouwelijke Schepper word gezien als alle materie in het heelal, alle sterren en planeten, alles organisch, alles dat zichtbaar en tastbaar is.

Zo is zij ook vele duizenden jaren in vele religies en mythologische vertellingen de God uit wie alle andere goden ter wereld kwamen. Maatschappijen waren in de Oudheid veelal matriarchaal in structuur. Het hele idee van een mannelijke Schepper der Creatie was tot aan de opkomst en globale dominantie van patriarchale religies en culturen, zoals het christendom en de islam, een on-voorstelbaar en abstract, zelfs godslasterlijk idee.

En hoewel deze twee laat ontstane religies in hun genesis-jaren er vanuit gingen dat een Schepper zowel mannelijk en vrouwelijk kon zijn en zelfs alles-omvattend was, zijn ze op gegeven moment geëvolueerd naar religies waarin geen plaats meer is voor een vrouwelijke kant van de Schepper.

Stel je voor.

Al heel vroeg in de geschiedenis van de Mensheid probeerde men het mysterie te ontsluieren van een vrouwenlichaam waarin een nieuw mensenkind word geschapen en negen maanden lang word gedragen. Leven na de dood was een niet bestaand begrip. Deze realiteit van geboren worden, leven en sterven was en is voor veel mensen nog steeds de enige verklaarbare werkelijkheid.

Men zag in de oudheid daarom de geboorte als de reis van een nieuw mensenkind door de “hemelpoort” (vagina) naar het Aardse Paradijs. En men wist het zeker. Een menselijke moeder is een aanraakbare, tastbare, zintuiglijk aanwezige vertegenwoordiger van de God uit wie alles geboren is.

Is het niet uit het lichaam van de moeder uit wie een kind, vanaf de belofte van een nieuw mensenleven, vanaf de bevruchting, alle voedingsstoffen haalt om te groeien? Is het niet de moeder die een kind ondersteunt en assisteert bij het leren lopen en recht-opstaan? Wie geeft troost aan de baby wanneer het ziek is of pijntjes heeft? En van wie leert een kind zich verbaal te uiten met woorden, met een moeder-taal?

Maar vanaf het moment dat veel kinderen leren spreken, gebeurt er iets vreemds. Hen word aangeleerd alleen liefde, religieuze en spirituele eerbied te tonen aan een mannelijke Schepper. Hoeveel generaties van mensen zijn sinds de opkomst en globale dominantie van man-gecentreerde religies anti-vrouw opgevoed?

Moeder Aarde verloor, hoe meer de tijd verstreek en man-gecentreerde religies domineerden, haar respect. De mensheid raakte onthecht. De individuele mens raakte ont-aard.

De vrouw, ooit de levende en ademhalende vertegenwoordiger van Moeder Aarde, al te lang verstoten van die “hemelse” positie. Dit is pijnlijk zichtbaar in het judaïsme en het christendom, waarin vrouwen gedegradeerd en gedemoniseerd zijn tot veroorzakers van zonde en menselijk leed.

Kapitalisme

Is de anti-vrouw opvoeding een van de redenen welke er voor zorgen dat kinderen opgroeien tot volwassenen die ongeïnteresseerd zijn in ecosystemen en de Natuur? Totaal onverschillig en ongevoelig zijn naar de Aarde, geen binding hebben met de Moeder der Mensheid? Haar daarom niet de liefde en respect kúnnen geven die zij verdiend?

Het is uit die ongevoeligheid en aangeleerde anti-liefde voor de Aarde en haar Natuur waaruit het krankzinnige idee is ontstaan dat alles op deze planeet en alles diep verborgen in de bodem een monetaire waarde heeft. Dat door machinale aanranding en verkrachting van aarde naar de oppervlakte word gebracht. En in euros, dollars, shekels en dinars kan worden verhandeld. Ziedaar het kapitalisme.

Een malicieus systeem die wereldwijd, op elk continent, wortel heeft geschoten en de mensheid in twee kastes heeft verdeeld. Er is de 10 procent van welvarenden, waarvan één procent bestaat uit de super-rijken. Met een welvaart gebouwd op de bloed, zweet en tranen van de 90 procent tot consument gemaakten.

Een kenmerk van dit systeem kapitalisme is het overmatig consumeren, dat door miljarden mensen in praktijk word gebracht. Men brengt in praktijk wat het systeem kapitalisme dicteert. Het heeft tot afvalbergen, voedseloverschotten en milieuvervuiling geleid. Het is een niet te ontkennen feit. De moderne leefstijl van over-consumptie is pure anti-liefde voor de Aarde en de Natuur.

De Aarde in cijfers

Sluiers van onwetendheid bedekken de ogen waardoor velen niet de Aarde zien voor wie en wat zij is. Onbekend maakt onbemind. Ik vraag mij af. Is het mogelijk liefde en respect te kweken door praktische kennis op te doen over iets of iemand?

Weet dan dat deze Aarde deel uitmaakt van het sterrenstelsel de Melkweg. En dat dit sterrenstelsel een is van minstens 2 biljoen in het heelal. En dat er waarschijnlijk 100-den biljoenen planeten in het universum bestaan. In het nachtelijke observeerbare hemel-lichaam zijn er meer sterren te zien dan er zandkorrels op aarde zijn. Om je een idee te geven hoe onmetelijk groot het Universum is.

Er is de mathematisch berekende waarschijnlijkheid dat er meer dan 6 miljard aarde-gelijkende planeten zijn in alleen al onze Melkweg-sterrenselsel met alle condities voor leven. Een groot deel van dat aantal is vermoedelijk miljoenen jaren verder in evolutie-processen dan de bewoners van planeet de Aarde.

Een planeet als een korrel zand in de Sahara-woestijn.

Een ander leuk feit is dat de Aarde met een snelheid van bijna 29,7 kilometer per seconde door de ruimte reist in haar 365 dagen durende reis om de zon. De zon is een ster die op bijna 150 miljoen kilometer van onze unieke planeet staat.

Precies op de juiste afstand om planetair leven te garanderen.

We leven dank zij zwaartekracht! Een van de vier fundamentele natuurkrachten. Die alle materie, bijvoorbeeld van een individueel lichaam, bij elkaar houd.

Waar zouden we zijn zonder zwaartekracht? Dat als ontelbare, onzichtbare, elastische spinneweb-draden vanuit het diepst van de Aarde werkt. Het houdt het lichaam, wat goed bekeken een opeenhoping is van atomen, gebonden aan en met twee benen geaard op deze Paradijselijke Planeet tussen de Sterren.

De equatoriale omtrek van de Aarde is 49 duizend kilometer. De oceanische aardkorst is op de meeste plekken 5 tot 10 kilometer dik. De continentale aardkorst heeft een dikte tot 65 kilometer. Deze aardkorsten zijn maar 1 procent van het totale volume van de Aarde.

Het diepste gat ooit geboord is 12.262 meter diep en ligt op het Kola schiereiland (Rusland). Het was een wetenschappelijk project voor meerdere geofysische studies en onderzoek. Dit project werd stopgezet omdat de temperatuur van 180 graden te hoog werd voor de boorkop.

Er zijn ongeveer 1500 vulkanen. 60 procent daarvan zijn onder de oceanen-bodem. Van alle vulkanen in de wereld zijn 600 actief. Wist je dat afgekoelde vulkanische as en lava, uit de diepte van de Aarde, uitzonderlijk vruchtbaar zijn? Daarom vind je aan de voet van vulkanen de meest rendabele landbouwgronden.

Ongeveer 70 procent van het aard-oppervlakte is water, ongeveer 30 procent is land. Het land-oppervlakte bestaat voor ongeveer 31 procent uit tropisch regenwoud en bos en voor zo een 33 procent uit woestijn. Ook toendras, steppes en savannes maar ook mens-gemaakte landbouwvelden, weilanden, dorpen en steden maken deel uit van het land-oppervlakte.

De dampkring of atmosfeer is de lucht rondom de Aarde. Deze atmosfeer bestaat uit verschillende lagen. Tot 18 km boven de aardoppervlakte bevind zich de Troposfeer. Daarboven ligt de Stratosfeer tot 50 km boven de aardoppervlakte. Weer daarboven is de Mesosfeer tot 85 km.

Vanaf de Mesosfeer gemeten ligt de Thermosfeer en die gaat tot 700-1000 km hoog. En de Exosfeer, waar het ruimtestation ISS zich in de onderste laag bevind, veilig beschermd tegen de Van Allen Belt en tegen kosmische straling, is de buitenste laag van de atmosfeer. Die begint ongeveer 1000 km boven het aardoppervlakte en eindigt zo een 10.000 km boven de aardoppervlakte.

De lucht die wij inademen bestaat voor ca 21 procent uit Zuurstof (O₂). Ongeveer 78 procent van lucht is Stikstof (N₂). Verder vind je in lucht andere edelgassen in minieme hoeveelheden. Gassen als Argon, Koolstofdioxide (CO₂), Helium(He), Methaan (CH₄), Waterstof (H₂) en Krypton (Kr). Deze verhoudingen zijn al honderden miljoenen jaren constant.

Lucht bestaat voor 0,038 procent uit co2 (koolstofdioxide). Planten en bomen produceren ongeveer 96 procent van alle co2 in lucht. Het menselijke aandeel is zo een 4 procent. Deze 0,00152 procent (van 0,038 %), zo beweren sommigen, zou verantwoordelijk zijn voor klimaatverandering.

De God met vele namen

Deze planeet is zover wij weten de enige in dit zonnestelsel met een dampkring, de enige waarop zo-genaamd intelligent leven aanwezig is en onvergelijkelijk door een overweldigende bio-diversiteit. Zoveel verschillende planten, dieren en mensen. Allemaal verbonden aan en volledig afhankelijk van onze moederlijke planeet.

Een planeet die ooit werd gezien als de volmaakte manifestatie van de Scheppende Almachtige uit wie alles dat bestaat en ooit bestaan heeft is geboren. Zij, de Aarde, een God met zovele namen.

Asase Yaa: de West-Afrikaanse Akan naam voor Moeder Aarde, zij kreeg zelf-bewustzijn op een donderdag (yawoada). Mama Aisa: de Surinaaamse Moeder-God die de principes van moederschap, de heilzaamheid en kracht van de Aarde vertegenwoordigd en spirituele volwassenheid uitdraagt. Jörö: in Noorse mythologie de personificatie van de Aarde en moeder van de Goden.

Ala: de Nigeriaanse Yoruba vrouwelijke God van de Aarde, in het Igbo pantheon is zij de belangrijkste God. Kishar: de Mesopotamische Moeder-God van de Aarde. Prithvi: de sanskrit benaming voor de Aarde en de naam van de hindoe vrouwelijke God (Prithvi Mata) die Moeder Aarde representeert. En zo heeft elk volk een oude religieuze en vaak mythologische benaming voor deze planeet.

Deze Aarde.

Een miljarden jaren oude vrouw in de bloei van haar leven. Gezegend met talloze kinderen, sommigen al heel oud, sommigen nog zeer jong, ieder begaafd met hun unieke talenten, eigenaardigheden en eigenschappen.

Er is een woord dat in bijna alle talen van alle volkeren op Moeder Aarde eenzelfde betekenis heeft. Het is een woord dat zoveel kracht in zich draagt en een majestueuze autoriteit bezit.

Dit woord is mama.

Je weet zodra je oud genoeg bent om over liefde na te denken dat je zonder haar niet zou bestaan, je hebt jouw leven te danken aan haar. Dit gegeven is de belangrijkste pijler van de liefde en het respect dat een kind heeft voor zijn en haar moeder. Dus ook voor Moeder Aarde, de Moeder van de Mensheid toch?

Want wat en waar zou je zijn zonder Haar?

Salif Keita zingt het lied Moussolou.  Een ode aan alle moeders van het verleden, het heden en de toekomst. Misschien verstaan je oren niet. Maar het hart begrijpt….