Uit Zwarte Waarheid (Chapter 2):
Een belangrijke wetenswaardigheid.
Het oud-hebreeuws is een dode taal. Word door geen levende mens meer gesproken. Daarom heet het hebreeuws dat gesproken word in Israel vandaag de dag officieel “ivrit”, “israelisch” of “modern-hebreeuws”. Deze taal die door veel taalkundigen een creool-taal (vermenging van verschillende talen) word genoemd heeft niets met het oud-hebreeuws te maken. Want de meeste woorden in het modern-hebreeuws komen oorspronkelijk uit de Oost-Europese (slavo-turkic) taalgroepen zoals het jiddisch. Maar zijn tijdens de vormingsjaren van het zionistisch gedachtegoed in de 19e eeuw vervormd naar oud-hebreeuws klinkende woorden.
“Eliezer Ben-Yehuda leidde vervolgens een heropleving van de Hebreeuwse taal als moedertaal aan het einde van de 19e eeuw en het begin van de 20e eeuw. Modern Hebreeuws gebruikt bijbels-Hebreeuwse morfemen, Misjnaïsche spelling en Sefardische uitspraak. Veel uitdrukkingen en calques zijn gemaakt van het Jiddisch. De acceptatie ervan door de vroege Joodse immigranten naar Ottomaans Palestina was voornamelijk te danken aan de steun van de organisaties van Edmond James de Rothschild in de jaren 1880 en de officiële status die het kreeg in de grondwet van 1922 van het Britse Mandaat voor Palestina
De consensus onder geleerden is dat modern Hebreeuws een fundamenteel nieuw taalsysteem vertegenwoordigt, dat geen directe voortzetting is van een eerdere taalstaat. Omdat het een “koiné-taal” is, gebaseerd op historische lagen van het Hebreeuws, en ook vreemde elementen bevat, voornamelijk die welke zijn geïntroduceerd tijdens de meest kritieke heroplevingsperiode tussen 1880 en 1920. Evenals nieuwe elementen die door sprekers zijn gecreëerd door natuurlijke taalevolutie. Een minderheid van geleerden beweert dat de nieuw leven ingeblazen taal zo was beïnvloed door verschillende “substrate” talen dat het genealogisch een hybride is met Indo-Europees.” (wikipedia)
Dit soort informatie is bekend bij de meeste taalkundigen en historici. Maar er mee instemmen in woord of schrift, of het zelfs onderwijzen op scholen en universiteiten betekent een honderd procent garantie te worden bestempeld als anti-semiet. En dat is zeer zeker einde carrière. Dat is een realiteit van de wereld waarin wij leven.
Links het modern-hebreeuws alphabeth. Rechts het oud-hebreeuwse, niet meer in gebruik sinds de 2e eeuw CE
Het oud-hebreeuwse alphabet is een direkte afstammeling van het phoenicische alphabeth (onderstaande afbeelding). Ook het arabische , latijnse en griekse alphabet stammen hier van af.
Het modern-hebreeuwse alfabet lijkt niet zoveel op het oud-hebreeuwse. Daarom hebben zelfs joodse rabbijnen en taaldeskundigen grote moeite oud-hebreeuwse geschriften te lezen en begrijpen.
(lees; The Invention of the jewish people, by Shlomo Sand, emeritus professor history at the Tel Aviv University/ The Ashkenazic Jews, A Slavo-Turkic People in Search of a Jewish Identity: by Israeli emeritus professor linguistics at Tel Aviv University Paul Wexler)
Twee boeken die in Palestina, Israel en in de niet-westerse wereld absolute bestsellers waren.
JERRELISME 