Nooit meer

(2 minuten leestijd)

Sinds het begin van de 21 eeuw leeft de mensheid in tijden van voortdurende oorlogen, gewapende conflicten, en aanhoudende stromen vluchtelingen. Waarvan veel richting Westerse landen. Dit alles resoneert in de onderbuik van de Westerse mens. En maakt hen angstig voor “De Vreemdeling!”

Deze angst wordt door verwilderde politici gekanaliseerd naar haat tegen migranten. Het is een bijna tastbare haat. Van Trump`s Amerika, de Scandinavische naties tot Duitsland en Nederland. In veel Westerse landen, vooral Europese, krijgen buitenlanders de schuld van allerlei soorten maatschappelijke problemen. Dat is de realiteit.

Het is daarom goed om als migrant, levend in Europa, alert te zijn. Want het is niet ondenkbaar dat de Europeaan ons (buitenlanders) uit dit continent wil gooien. Grof gezegd. Op een heel brute en gewelddadige manier. Make America Great Again style. En wij, met wat in een rugzak of rolkoffer past, terug moeten keren naar de verre thuislanden. Het maakt dan niet uit hoe goed je bent geïntegreerd, hoeveel generaties je hier leeft, en hoe geweldig mooi je het Wilhelmus of het Europese volkslied kan zingen.

Er waait een stevige politieke en maatschappelijke wind van veranderingen door Europa. Wie denk je dat de tegenwinden gaat voelen?

Om aan te tonen dat Europa, met Nederland als haantje de voorste, steeds meer Nazi-Duitsland attitude krijgt. Een bericht van een paar dagen geleden op NOS teletekst:

"Dinsdag stemde de Tweede Kamer in met  
 een aanpassing van de asielnoodwet die 
 het illegaal verblijven in Nederland   
 strafbaar maakt. Mensen die illegalen   
 helpen kunnen ook een straf krijgen."   
                                        

Dit is een wet die honderd procent lijkt op een Nazi wet uit 1941. Toen waren het joden en zigeuners die werden gebrandmerkt als “ongewenste elementen” in de maatschappij. En werd hulp, met bijvoorbeeld onderduiken, zwaar bestraft. Want wet is wet.

Gewone mensen veranderden in verraders en huichelaars. Opportunisten, beulen en moordenaars. Grote verschrikkingen vonden plaats in een tijdvak van vijf jaar. Tussen 1940 en 1945. Nooit meer zou zoiets gebeuren. Zeggen verstandige mensen sindsdien.

Maar in 1938, twee jaar voor het uitbreken van de Tweede Wereldoorlog, waren er ook veel verstandige mensen. Zij vormden de meerderheid. En tolereerden de haat van hun medelanders tegen “ongewenste elementen”. Wat volgde waren volkerenmoorden en genocides.

Vandaag denk ik aan de uitspraak “nooit meer”. Het is de laatste jaren een krachteloze term geworden. Illegalen, of beter gezegd ongedocumenteerden, in grote concentraties op streng bewaakte locaties? De tragedies die voorafgingen aan de gedachte “Nooit Meer”, zijn misschien wel dichterbij dan we ons in het hier en nu durven voor te stellen….